24 Mart 2009 Salı

Yorgunum. Bıkkınım. Kızgınım. Senem Diyici dinliyorum. Tırtıl'la dinlemek için açmıştım. Biraz iyi geldi.
Sürekli savunma hali içinde olmak yordu beni. Yaptığım her davranışa bir de açıklama bulmak zorunda hissediyorum ya da hissettiriyorlar. Herkesi mutlu etmek zorunda mıyım? Her zaman hoşgörülü olup alttan mı almalıyım? İnsanlar gerçekten yoruyor.
"Öyle davrandım çünkü canım öyle istedi". Bu kadar basit olamaz mı.
Başlık da koymuyorum, fotoğraf da.

1 yorum:

  1. çok haklısın ne yapsan da yeridir. bu hal ben de bir buçuk yıl sürdü. post natal sendrom diyorlar, bence değil. yeni bir kimliğe, yeni bir bebeğe, yeni sıfatlara ve beraberinde yeni ilişkilere hemencecik adapte olunması bekleniyor. oysa olmuyor işte olmuyor.

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails