bizim roma akşamımız

Mehtap'ın oğluyla beraber ispanyol merdivenlerindeki fotoğrafını görünce aklım bizim Roma'da geçirdiğimiz komik akşama gitti.
Bu anıyı kesinlikle kayıt altına almalıyım. Benim de yolum bir gün Roma'ya düştü. Hatta gün denemez. Akşam.
Öğrencilik yıllarımda hep interrail hayalleri kurmuştum. Bir türlü denk getiremedik. Öğrencilik bitti, benim hayallerim bitmedi. Mutlaka yurtdışına çıkmalıydım. Dünyanın başka yerlerini de görmeliydim. Bir arkadaşım bir Halk dansları ekibiyle yurtdışına çıkmıştı. Birçok Avrupa ülkesini gezmişti. Ben de yapmak istiyordum, ama tek başına olmaz ya. Sonunda birini benimle gelmeye ikna ettim. O da dünden razıymış ya. ( şimdiki eşim olur kendileri:) )
Arkadaşımdan aldığım bilgilerle yurtışı organizasyonu yapan adamla bağlantıyı kurduk. Evraklarımızı hazırladık. Hikayeden halk oyuncusu olmuştuk. Yolculuk 20 gün sürecekti. Geceleri yolculuk yapıp gündüz şehirleri gezicektik. Nereler yoktu ki. Yunanistan dan başlayıp, İtalya, Fransa,Portekiz'de bitirecektik. Günler öncesi şehrlerle ilgili ön araştırmalarımızı yaptık. Harıl harıl internetten dersimize çalıştık.
Gelelim hikayenin Roma kısmına. Otobüsümüz akşam 5 gibi Roma'ya varmıştı. Otobüstekilerin çoğu buralara defalarca gelmiş ekipten oluşuyordu. Bir kısmı sadece işin alışveriş kısmındaydı. Hele iki kişi vardı ki, bir de yanlarında ufak bir çocuk. Gittiğimiz her şehirde bir mc danolds bulup otobüsün kalkış saatine kadar orda oturuyorlardı.
2006 yazıydı. Dünya kupası maçları vardı. Ve o akşam kupa maçı oynanacakmış. Hem de taraflardan biri Roma. Otobüstekilerin bir kısmı maç derdinde. Bir kısmı hemen Roma' dan ayrılmak istiyor. Maç bitene kadar kalırsak şehirden zor çıkacağımızı düşünüyorlar. Bizim aklımızsa Aşıklar çeşmesinde , İspanyol merdivenlerinde. Önce Vatikan'ı gezdik, Collesium kapanmıştı. Dışından baktık. Şişman bir davulcu vardı ekipte her yeri çok iyi biliyordu. Defalarca gelmişti. Herkes kafasına göre takılıyor. Biz de ona takıldık. Aslında başımızın çaresine bakmalıymışız ya . Birkaç yeri jet hızıyla dolaştık. Adama sürekli İspanyol merdivenlerini soruyorum. Sürekli geçiştiriyor. Güzel değil diyor. Orda hiç bişey yok diyor. O arada bir merdivenlerden havuzlu bir yere iniyorduk. Adam en sonunda "işte ispanyol merdivenleri burası" dedi. İnanmadık tabi ki. O da bir an önce gitmek istiyordu. En sonunda Aşıklar çeşmesini de bulduk,ispanyol merdivenlerini de . Pizza da yedik. Roma maçı kazandı. Roma'dan çıkışımız biraz zor oldu. Ama biz de kazanmıştık. 20 gün boyunca kimseyle muhatap olmadan, her gittiğimiz şehirde ilk önce Turist Danışma bürolarından birer şehir haritası edinip sabahtan akşama yürüdük, gezdik, şehirleri keşfettik.