sinir krizinin eşiğinde bir anne (almadovar'a selam)

empati kurun derler ya
empati kadar boktan bişey yok
kitap okumak empati kurmaya yararmış
fazla kitap da okumamak lazım.
keskin sirke nasıl küpüne zararsa
empati de sonuç aynı
kendini başkasının yerine koymak da neymiş be arkadaş

her salı işkenceye maruz kalıyor canimen. her salı matematik çalışmak için bize geliyor ve geceyi bizde geçiriyor. ve iş çıkışı oluyor bu. ben Ada'yı yatırmaya çalışıyorum ama o teyzesine son dakika golu hamurlarını çıkarmış yatağın üzerine.
dedim ki ben başkası olsam bana gelip kalmak istemezdim. kaçıp gitmek isterdim bir an önce evime.
bu aralar ayarlarımız bozuldu yine, bakalım ne zaman düzelecek.

pazara gidelim...

Tırtılla pazara gidelim şarkısını söylerken konu tavuk ve inek olunca, ben şarkıyı yeriz şeklinde söylerken o sürekli itiraz ediyor. "ama inek yenmez ki, onun sütü içilir" vs.
Bugün konuyu yediği köftelerin ve nohutundaki etlerin kaynağına hafiften getirmeye çalışır gibi oldum ama suratının şeklini görünce konuyu orda kapattım.
hadi bakalım başka sefere. alıştıra alıştıra.

saat 15:00 olmuş. ve ben hala bir çizgili pijamayla duruyorum. eşofman bile şık latife durur yanında.

akşam 24:00 de yatan çocuk sabah niye 7'de uyanır ve kardeşini de uyandırır. o kadar sinirleniyorum ki acaba ilerde yaptıklarını ona anlatırken gülebilecekmiyim merak ediyorum.

bu aralar kıskançlık hat safhada. kardeşini emzirmemem için gece gündüz çalışıyorsun be tırtılcık. sana tırtıl değil de danacık demek istiyorum artık.